رابطه سبک‌های تفکر و راهبردهای یادگیری با انگیزش پیشرفت

پژوهش حاضر به منظور تعیین رابطة بین سبک‌های تفکر و راهبردهای یادگیری با انگیزش پیشرفت انجام شد. نمونه‌ای متشکل از 267 دانش‌آموز دختر پایة دوم رشتة ریاضی و فیزیک منطقة 4 آموزش و پرورش شهر تهران به روش تصادفی خوشه‌ای چند‌مرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به سیاهه سبک تفکر (TSI؛ استرنبرگ‌ و ‌واگنر، 1992)، پرسشنامة راهبردهای یادگیری (LSQ؛ وین‌اشتاین و مایر، 1998) و انگیزش پیشرفت (ACMT؛ باهارگاوا، 1994) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با آزمون همبستگی و تحلیل رگرسیون چند‌متغیری گام‌به‌گام مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که 1) سبک‌های تفکر و راهبردهای یادگیری با انگیزش پیشرفت ارتباط مثبت معنادار دارند، 2) از میان راهبردها، مدیریت زمان بیشترین توان تبیین انگیزش پیشرفت را دارد، 3) از بین سبک‌های تفکر، سبک تفکر قانون‌گذار و قضاوت‌گر توان تبیین انگیزش پیشرفت را دارند و 4) اضطراب نیز به منزلة یکی از مؤلفه‌های راهبردهای یادگیری با کاهش انگیزش پیشرفت رابطه دارد. در نهایت، ضرورت شناسایی سبک‌های تفکر و راهبردهای یادگیری دانش‌آموزان نیز مورد تأکید قرار گرفت.